Wanneer je langer dan andere ouders uitkijkt naar de geboorte van je kindje, lijkt het vanzelfsprekend dat je ook extra blij moet zijn wanneer je kindje er eindelijk is. Niets is minder waar.
Een vruchtbaarheidsbehandeling is zwaar. Het heeft een impact op je lichamelijk en psychisch welzijn. De ontgoocheling die je als ouders na een mislukte poging ervaart, kan erg ingrijpend zijn en aan je mentale kracht knagen. Een miskraam komt vaak voor, maar is daarom niet eenvoudig om dragen. Wanneer er eindelijk sprake is van een zwangerschap, is het erg logisch dat je je zorgen maakt en hoopt dat er deze keer niets misloopt.
Bij de geboorte van je lang verwachte kindje is het erg menselijk dat de verwachtingen op je wegen en dat de confrontatie met jouw eigen kindje heftig is.
Karen en Tinne kunnen hierover mee spreken. Hieronder delen ze een stuk van hun verhaal.
Karen aan het woord
Wat een opluchting toen we te horen kregen: 'je bent zwanger!'. Na zo lang proberen en ploeteren, na zoveel vruchtbaarheidsbehandelingen en hormoonbehandelingen. Ein-de-lijk zwanger.
Nu ons kleintje eindelijk daar is, overheersen gevoelens van onmacht. Ik heb er zo lang op gewacht, maar ik heb het gevoel dat ik niet voor die kleine baby kan zorgen. Ik voel de liefde niet die ik had gehoopt te voelen. De band waarvan ik dacht dat hij er onmiddellijk ging zijn, is zoek. Ik voel me onwennig in deze nieuwe rol van mama. Vragen spoken door mijn hoofd. Bij het ontwaken, voel ik mijn hart in mijn keel bonzen. Het verantwoordelijkheidsgevoel verlamt me.
De stap naar Moeder & Baby leek toen een teken van zwakte. Nu, enkele jaren later, besef ik dat hulp zoeken in deze donkere periode niet alleen het beste, maar ook het meest moedige is wat ik ooit heb gedaan.